We zien in de schikking een gebroken spiegel.
Dit betekent: Kijk naar jezelf, hoe staan we zelf in het lijden, hoe gaan we hiermee om in tijden van
ellende en verdriet, wat voelen we, kun je het lijden dat bij het leven hoort, thuisbrengen bij God?
Kijk naar jezelf....
Het prikkeldraad, Job’s ellende, is nu weg.
Het touw van het anker viert nog steeds.
De hoop gloort.